Το Πρόγραμμα "ΑΘΗΝΑ" που ανακοίνωσε ο Υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της έως σήμερα ιστορίας της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας μας. Μετά από δεκαετίες προχειρότητας, ανευθυνότητας και καιροσκοπισμού το Υπουργείο Παιδείας καλείται σήμερα να βάλει τάξη στο απόλυτο μπάχαλο.
Θυμίζω ότι λειτουργούν σήμερα Πανεπιστημιακά Τμήματα τα οποία στερούνται ακόμη και στοιχειωδών υποδομών σε εγκαταστάσεις και έμψυχο δυναμικό. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι το 1998 ο Γεράσιμος Αρσένης υπέγραψε σε ένα βράδυ την ίδρυση 92 νέων Τμημάτων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.. Εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα Τμήματα τα οποία δεν έχουν ουσιαστικά επιστημονικό αντικείμενο. Από το 1983 και μετά η Πολιτεία υιοθέτησε ένα στρεβλό μοντέλο περιφερειακής Ανάπτυξης ιδρύοντας σε κάθε πόλη κι ένα Πανεπιστήμιο ή ένα ΤΕΙ δίχως -στις περισσότερες περιπτώσεις- να εξασφαλίζει όχι απλά ούτε τις στοιχειώσεις υποδομές αλλά και δίχως να ενδιαφέρεται καν για το γνωστικό αντικείμενο των νεοϊδρυόμενων τμημάτων.
Είναι σαφές ότι απαιτείται αξιολόγηση και επανασχεδιασμός ολόκληρης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όχι γιατί η δύσκολη οικονομική συγκυρία απαιτεί εξορθολογισμό των δαπανών του Κράτους αλλά γιατί πρέπει να σεβαστούμε τις επόμενες γενιές και δεν πρέπει να επιτρέψουμε τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης.
Επίσης πρέπει επιτέλους να μπει τέλος στο αποτυχημένο πείραμα της λειτουργίας δύο διαφορετικών θεσμικών Πλαισίων στην Ανώτατη Εκπαίδευση της χώρας.
Μετά την ψήφιση των Νόμων 2916/2001 και 3549/2007 κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση γιατί πρέπει να λειτουργεί παράλληλα Τμήμα Νοσηλευτικής τετραετούς φοίτησης τόσο στα ΤΕΙ όσο και στα Πανεπιστήμια ή αντίστοιχα Τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων και Βιβλιοθηκονομίας, με ίδιο μεταξύ τους πρόγραμμα Σπουδών αλλά με τους πτυχιούχους τους να διαχωρίζονται μεταξύ τους σε Π.Ε. και Τ.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται...
Στα τριάντα χρόνια που πέρασαν από την ίδρυση των ΤΕΙ έως σήμερα υπήρξαν και περιπτώσεις που κατατέθηκαν αξιόπιστες και ρεαλιστικές προτάσεις για την μετεξέλιξή τους οι οποίες δυστυχώς δεν έγιναν ποτέ πράξη καθώς συνάντησαν έντονη αντίδραση τόσο από τα εκάστοτε μικροκομματικά συμφέροντα όσο και από συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.
Μία τέτοια πρόταση είχε ήδη από το 1989 κατατεθεί στο Πρόγραμμα για την Παιδεία της Νέας Δημοκρατίας.
Εκείνο το πρόγραμμα Παιδείας υιοθετούσε την πρόταση της Νεολαίας για Ενιαία Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.
Σε εκείνο το Πρόγραμμα υπάρχει ένα ολόκληρο Κεφάλαιο για τα ΤΕΙ.
Αναφέρω χαρακτηριστικά: 15.β. σελ.47 "..Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι οι τεχνολόγοι εφαρμογής πρέπει να είναι πανεπιστημιακού επιπέδου..... Για το σκοπό αναμορφώνονται τα Τμήματα των ΤΕΙ εξελισσόμενα σε Πανεπιστημιακά Τμήματα τα οποία χρησιμοποιούν και την υλικοτεχνική υποδομή των ΤΕΙ. Η λειτουργία των τμημάτων αυτών θα διέπεται από την πανεπιστημιακή νομοθεσία για τη διοίκηση, την εκπαιδευτική διαδικασία, τις μεταπτυχιακές σπουδές κ.λ.π.
Τα νέα αυτά πανεπιστημιακά τμήματα, μετά από χωροταξική μελέτη θα ενταχθούν σε Πανεπιστήμια..."
Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι μιλούσε για την ανάγκη "σπασίματος" των πενταετών σπουδών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο, σελ. 43 "..Υποχρεωτική παρακολούθηση κύκλου μεταπτυχιακών μαθημάτων για τίτλο επιπέδου MASTER"
Η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει στα χέρια της το εκπαιδευτικό μέλλον της χώρας μας.
Η ακαδημαϊκή διαδρομή και η πολιτική αντίληψη, απαλλαγμένη από μικροκομματισμούς και σκοπιμότητες, του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου μπορούν να αποτελέσουν εγγύηση για τις επιλογές του.
Μένει να δούμε αν η Κυβέρνηση έχει το απαιτούμενο θάρρος και την αποφασιστικότητα να βάλει το μπάχαλο σε τάξη...
Θυμίζω ότι λειτουργούν σήμερα Πανεπιστημιακά Τμήματα τα οποία στερούνται ακόμη και στοιχειωδών υποδομών σε εγκαταστάσεις και έμψυχο δυναμικό. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι το 1998 ο Γεράσιμος Αρσένης υπέγραψε σε ένα βράδυ την ίδρυση 92 νέων Τμημάτων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.. Εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα Τμήματα τα οποία δεν έχουν ουσιαστικά επιστημονικό αντικείμενο. Από το 1983 και μετά η Πολιτεία υιοθέτησε ένα στρεβλό μοντέλο περιφερειακής Ανάπτυξης ιδρύοντας σε κάθε πόλη κι ένα Πανεπιστήμιο ή ένα ΤΕΙ δίχως -στις περισσότερες περιπτώσεις- να εξασφαλίζει όχι απλά ούτε τις στοιχειώσεις υποδομές αλλά και δίχως να ενδιαφέρεται καν για το γνωστικό αντικείμενο των νεοϊδρυόμενων τμημάτων.
Είναι σαφές ότι απαιτείται αξιολόγηση και επανασχεδιασμός ολόκληρης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όχι γιατί η δύσκολη οικονομική συγκυρία απαιτεί εξορθολογισμό των δαπανών του Κράτους αλλά γιατί πρέπει να σεβαστούμε τις επόμενες γενιές και δεν πρέπει να επιτρέψουμε τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης.
Επίσης πρέπει επιτέλους να μπει τέλος στο αποτυχημένο πείραμα της λειτουργίας δύο διαφορετικών θεσμικών Πλαισίων στην Ανώτατη Εκπαίδευση της χώρας.
Μετά την ψήφιση των Νόμων 2916/2001 και 3549/2007 κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση γιατί πρέπει να λειτουργεί παράλληλα Τμήμα Νοσηλευτικής τετραετούς φοίτησης τόσο στα ΤΕΙ όσο και στα Πανεπιστήμια ή αντίστοιχα Τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων και Βιβλιοθηκονομίας, με ίδιο μεταξύ τους πρόγραμμα Σπουδών αλλά με τους πτυχιούχους τους να διαχωρίζονται μεταξύ τους σε Π.Ε. και Τ.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται...
Στα τριάντα χρόνια που πέρασαν από την ίδρυση των ΤΕΙ έως σήμερα υπήρξαν και περιπτώσεις που κατατέθηκαν αξιόπιστες και ρεαλιστικές προτάσεις για την μετεξέλιξή τους οι οποίες δυστυχώς δεν έγιναν ποτέ πράξη καθώς συνάντησαν έντονη αντίδραση τόσο από τα εκάστοτε μικροκομματικά συμφέροντα όσο και από συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.
Μία τέτοια πρόταση είχε ήδη από το 1989 κατατεθεί στο Πρόγραμμα για την Παιδεία της Νέας Δημοκρατίας.
Εκείνο το πρόγραμμα Παιδείας υιοθετούσε την πρόταση της Νεολαίας για Ενιαία Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.
Σε εκείνο το Πρόγραμμα υπάρχει ένα ολόκληρο Κεφάλαιο για τα ΤΕΙ.
Αναφέρω χαρακτηριστικά: 15.β. σελ.47 "..Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι οι τεχνολόγοι εφαρμογής πρέπει να είναι πανεπιστημιακού επιπέδου..... Για το σκοπό αναμορφώνονται τα Τμήματα των ΤΕΙ εξελισσόμενα σε Πανεπιστημιακά Τμήματα τα οποία χρησιμοποιούν και την υλικοτεχνική υποδομή των ΤΕΙ. Η λειτουργία των τμημάτων αυτών θα διέπεται από την πανεπιστημιακή νομοθεσία για τη διοίκηση, την εκπαιδευτική διαδικασία, τις μεταπτυχιακές σπουδές κ.λ.π.
Τα νέα αυτά πανεπιστημιακά τμήματα, μετά από χωροταξική μελέτη θα ενταχθούν σε Πανεπιστήμια..."
Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι μιλούσε για την ανάγκη "σπασίματος" των πενταετών σπουδών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο, σελ. 43 "..Υποχρεωτική παρακολούθηση κύκλου μεταπτυχιακών μαθημάτων για τίτλο επιπέδου MASTER"
Η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει στα χέρια της το εκπαιδευτικό μέλλον της χώρας μας.
Η ακαδημαϊκή διαδρομή και η πολιτική αντίληψη, απαλλαγμένη από μικροκομματισμούς και σκοπιμότητες, του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου μπορούν να αποτελέσουν εγγύηση για τις επιλογές του.
Μένει να δούμε αν η Κυβέρνηση έχει το απαιτούμενο θάρρος και την αποφασιστικότητα να βάλει το μπάχαλο σε τάξη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου