Ο Υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος καλείται σήμερα να δώσει λύση στο μπάχαλο που επικρατεί στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης εδώ και δεκαετίες...Δεκάδες Τμήματα Ανώτατης Εκπαίδευσης λειτουργούν -ή καλύτερα υπολειτουργούν- σε ολόκληρη την Ελλάδα, στερούμενα στοιχειωδών υποδομών, επιστημονικού προσωπικού αλλά -πλέον- και εισακτέων...
Γιατί αυτά τα τμήματα θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν;
Θα απαντήσει βέβαια -σωστά- κάποιος ότι τα Πανεπιστήμια τα ενισχύεις δεν τα κλείνεις!
Πόσα όμως από αυτά τα Τμήματα έχουν λόγο ύπαρξης; Πόσα από αυτά τα Τμήματα πράγματι καλύπτουν κάποιο τομέα της Επιστήμης ή κάποια ανάγκη της οικονομίας;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αβίαστα.
Είναι επιτέλους ανάγκη να γίνει ουσιαστική αξιολόγηση όλων των Ιδρυμάτων.
Πάγια θέση μας ήταν πάντα:
"Μέσω της αξιολόγησης και αναβάθμισης όλων των Ιδρυμάτων, στόχος μας είναι η καθιέρωση ενός Ενιαίου Θεσμικού Πλαισίου στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η οποία θα συνοδευτεί από ένα γενναίο επανασχεδιασμό ολόκληρου του Χάρτη των Ανώτατων Ιδρυμάτων της Χώρας στη βάση επιστημονικών και επιστημονικών κριτηρίων"
Θέση μου ήταν επίσης πάντα ότι -έτσι όπως λειτούργησε ο θεσμός- τα ΤΕΙ ήταν ένα λάθος "πείραμα".
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 25 χρόνια από την ίδρυσή τους το 1983 για να αποκτήσουν θεσμική ταυτότητα και να κατοχυρώσουν την παρουσία τους στην Ανώτατη Εκπαίδευση (με τους Νόμους 2916/2001 και 3449/2007), όμως ακόμα οι πτυχιούχοι αντιμετωπίζονται -από τη Δημόσια Διοίκηση και τα Παραγωγικά Υπουργεία- ως απόφοιτοι μέσων Τεχνικών Σχολών...
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι σήμερα οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από ποτέ για κατάργηση των δύο διαφορετικών Θεσμικών Πλαισίων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που να μπορεί πλέον να επιχειρηματολογήσει γιατί πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν ξεχωριστά τα Τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ Πειραιά αντίστοιχα.. Ή να εξηγήσει γιατί πρέπει να υπάρχει Νοσηλευτική τόσο στα Πανεπιστήμια όσο και στα ΤΕΙ.
Δεν χρειαζόταν βέβαια ιδιαίτερη ευφυία για να καταλάβει κανείς ότι η κατάργηση των δύο διαφορετικών θεσμικών Πλαισίων ήταν πάντα μονόδρομος, δυστυχώς βέβαια πάντα το προσωπικό συμφέρον υπερτερούσε του γενικού με αποτέλεσμα να φτάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα.
Πάντα βέβαια υπήρχαν κάποιοι που μιλούσαν για το πως θα έπρεπε να είναι η Ανώτατη Εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια.
Παραθέτω πιο κάτω την εισήγησή μου στην Ημερίδα για την Παιδεία με τίτλο "Ο ρόλος της Τριτοβάθμιας Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα του 2000" που διοργάνωσε σε κεντρικό Ξενοδοχείο η Νέα Δημοκρατία στις 16 Μαϊου 1996:
"
Δημήτρης Σιάχος
Υπεύθυνος Πόλης ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ Πειραιά
16/5/1996
Κύριε Πρόεδρε,
Κύριοι Βουλευτές,
Κυρίες και Κύριοι Καθηγητές των ΤΕΙ,
Συνάδελφοι,
Έρχομαι κι εγώ να χαιρετήσω αυτή την πραγματικά αξιόλογη
πρωτοβουλία του κόμματος μας να ασχοληθεί με ένα από τα καυτότερα προβλήματα
της Ελληνικής Κοινωνίας και αναμφισβήτητα το καυτότερο πρόβλημα του χώρου της
παιδείας μας.
Σημασία όμως έχει ότι δεν πρέπει να μείνουμε στις
πρωτοβουλίες, πρέπει να πάρουμε γενναίες αποφάσεις τις οποίες θα είμαστε
σίγουροι ότι η Νέα Δημοκρατία θα κάνει πράξεις.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο χώρος των ΤΕΙ είναι ένα «καζάνι
που βράζει».
Είμαι κι εγώ ένας από τους σπουδαστές που νοιώσαμε
προδομένοι βλέποντας τον αγώνα μας για δικαίωση να πηγαίνει χαμένος, όταν πριν
δύο εξάμηνα ξεκινήσαμε δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις.
Δεν είναι λίγα τα παράπονα που έχουμε εμείς οι απλοί ΔΑΠίτες
από τη στάση του κομματικού μας φορέα απέναντι στον αγώνα μας.
Επιτέλους, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς
θα κάνει όταν γίνει Κυβέρνηση και πως αναμένεται να δώσει λύση στο πρόβλημα των
ΤΕΙ.
Επίσης, θα διαφωνήσω με τον όρο «Τριτοβάθμια Τεχνολογική
Εκπαίδευση».
Για εμάς ο διαχωρισμός Τεχνολογικής και Πανεπιστημιακής
είναι απαράδεκτος ρατσιστικός διαχωρισμός.
Κομβική θέση για τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποτελεί εδώ και χρόνια η
κατάργηση του 1404/83 και η ένταξη όλων των Ιδρυμάτων σε ένα και μόνο θεσμικό
πλαίσιο.
Για τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αλλά και το Σπουδαστικό κίνημα, η
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι «Ενιαία».
Το σημείο τριβής με την παράταξη της ΠΑΣΠ είναι η εμμονή
αυτής της παράταξης στην ύπαρξη –όπως λέει- «δύο παράλληλων κατευθύνσεων», λες
και μπορεί να φανταστεί κανείς πως η Παιδεία μπορεί να χωριστεί σε κατευθύνσεις
τη στιγμή που κάθε ίδρυμα είναι αυτόνομη οντότητα με συγκεκριμένο στόχο και
σκοπό στην κοινωνία και την παραγωγή.
Ποιος είναι άραγε ο λόγος ύπαρξης Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων
στο ΤΕΙ και Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο ή Τμήματος
Νοσηλευτικής στο ΤΕΙ και Τμήματος Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο;
Προφανώς για να ενισχύεται ο διαχωρισμός σε πατρικίους και
πληβείους.
Το Κόμμα μας πρέπει να τολμήσει να κάνει το πρώτο πραγματικό
βήμα για ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Η δημιουργία νέων Τμημάτων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε όλη τη
χώρα πρέπει να σταματήσει. Απαιτείται γενναίος επανασχεδιασμός ολόκληρου του
χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Πρέπει να συγκρουστούμε με μικροπολιτικές και να κοιτάξουμε
τις επόμενες γενιές.
Γιατί πχ να έχουμε ξεχωριστά ΤΕΙ Πειραιά και ξεχωριστά
Πανεπιστήμιο Πειραιά; Γιατί το ΤΕΙ Πειραιά να μην εξελιχθεί σε Πολυτεχνική
Σχολή του Πανεπιστημίου Πειραιά;
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστεύει στον ανταγωνισμό.
Το κόμμα μας που θέλει να λέγεται το Κόμμα της Ενωμένης
Ευρώπης και του ελεύθερου ανταγωνισμού δεν πρέπει να υποκύψει στις συντεχνίες,
πρέπει να εφαρμόσει τις Κοινοτικές Οδηγίες και να δώσει τη δυνατότητα σε όλα τα
Ιδρύματα να αναπτυχθούν και να δείξουν τις δυνατότητές τους μέσα από τον
ανταγωνισμό καθώς μόνο μέσα από αυτόν επιτυγχάνεται η ανάπτυξη.
Το Κόμμα μας πρέπει όχι μόνο να καταδικάσει αλλά και να
ζητήσει καταλογισμό ευθυνών για τις αισχρές αποφάσεις της σημερινής Κυβέρνησης,
όπως την παράνομη ανάκληση του ΠΔ318 και την απόφαση του ΣΤΕ για το 8ο Εξάμηνο.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δηλώνει πως αν αυτό δεν γίνει δεν θα διστάσει να
συγκρουστεί ακόμα και με τη Νέα Δημοκρατία.
Κύριοι σας καλούμε με τις πράξεις σας μας κάνετε να
νοιώσουμε υπερήφανοι που ανήκουμε στη Νέα Δημοκρατία.
ΣΙΑΧΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Υπεύθυνος
Πόλης
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ
Πειραιά"
Περιμένω με ενδιαφέρον τις απόψεις σας, καλώντας σας να ενώσουμε τις φωνές μας για να γίνουν επιτέλους πράξη τα αυτονόητα...
Ακολουθεί μέρος του αρχείου από την εκδήλωση εκείνη.
